اندازه نما

تعیین و تغییر در اندازه نما یکی از وظایف کارگردان است که به خواست وی و توسط فیلمبردار یا تصویر بردار و با همکاری سایر عوامل صورت می گیرد. تغییر اندازه نما باید منطبق بر منطق هنری،بصری و روایی بوده و نیز موجب جذابیت و کشش دراماتیک گردد .

 اکستریم لانگ شاتExtreme.Long .Shot: این نوع پلان، نمای بسیار دور از موضوع فیلمبرداری است که در آن چشم انداز وسیعی از محوطه ای که موضوع در آن قرار دارد دیده می شود، که موارد استفاده ی آن در سه دیدگاه قابل برسی است :

1- برای نشان دادن مکان و فضای کلی فیلم،مانند یک شهر با ساختمان های سر به فلک کشیده ،فضای ساده ی یک روستا،پارک و .....

2- برای عظمت دادن به مکانی پرشکوه مانند دشتی عظیم با عده ای کثیر از سربازان جنگجو و .......

3- هنگانی که بخواهیم انزوای فردی را نسبت به محیطش نشان دهیم .

 ) نیز گفته می شود.Location . Shotبه این نما لوکیشن شات (

 Long . Shotلانگ شات : نمایی کوچکتر از اکستریم لانگ شات،با این تفاوت که از لانگ شات بیشتر استفاده می شود و مقصود از این شات فقط نشان دادن انسان است و نه القاء و تفهیم ابهت فضای داستان، در این نما تماشاگر قادر خواهد بود تمرکز بیشتری بر روی یکایک بازیگران و نحوه ی عمل آنها داشته باشد. نمای لانگ شات به سه شکل : بیگ لانگ شات ، اپن لانگ شات و کلوز لانگ شات ، قابل تعریف است .

Medium.Long.Shot  مدیوم لانگ شات  : این نما کمی بسته تر از لانگ شات است( نمای باز متوسط)، این نما برای فیلمبرداری از خیابان،میدان،کوچه و مناظری به کار میرود که کارگردان بخواهد از لانگ شات به تدریج به موضوع مورد نظر نزدیک شده و تماشاگر را با جزییات آن آشنا سازد.

 فول لنگز  شات  Full.Lengtn.Shot :نما یی است که تمام کادر را پر می کند که به منظور نشان دادن قد کامل یکنفر یا بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این پلان در سینمای حرفه ای موارد استفاده ی بیشتری دارد

 Knee . Shotنی شات :یا شات آمریکایی، که نمایی است از سطح بالای سر تا زیر زانو ، از آنجایی که این نوع نما بیشتر در فیلمهای کلاسیک وسترن استفاده می شد،به همین دلیل به شات آمریکایی معروف است .

 ) :در این نما(نمای متوسط)Waist. Shot  (وست شات Medium.Shotمدیوم شات بازیگر از کمر به بالا در قاب تصویر قرار می گیرد،به طور کلی از نیم تنه به بالا را مدیوم شات گویند،در این نما فضای اطراف بازیگر ناواضح است. مورد استفاده ی این نما وقتی است که بخواهیم رابطه ی بین افراد مختلف را بعد از نمای باز تشدید کنیم .

Close. Shotکلوز شات: یا نمایی از سینه به بالا،نمایی است بسته تر از مدیوم شات که اندازه آن از سطح بالای سر تا زیر سینه را شامل می شود،این نما تغییرات جزیی صورت،یا بروز ناگهانی احساسات و یا انعکاسهای مقطعی درونی و بیرونی یک یا دو بازیگر جدا از هم ویا هر دو با هم را در یک کادر نشان می دهد .

مدیوم کلوزآپ Medium.Close.Up(هد شات .Head. Shot ) :نمایی است بسته تر از کلوزآپ که از بالای سر تا قسمتی از شانه و گردن در آن قرار می گیرد،که بیشتر برای پلانهای محاوره ای استفاده می شود.

Close. Upکلوزآپ :(نمای نزدیک) نمایی درشت که تمام صورت،کادر را پر می کند و دلیل اصلی و مهم استفاده از این نما این است که بیننده را به حالات درونی،که بازیگر قصد القاء آن را دارد(مانند:خشم،اندوه،شادی،تعجب و...)نزدیکتر نماید.

Big.Close. Upبیگ کلوزآپ  : (نمای درشت نزدیک) که کادری است از پیشانی تا زیر لب(نمایی بسته تر از کلوزآپ) که بیشتر جهت تشدید حالات ذکر شده در نمای کلوزآپ کاربرد دارد.

Extreme.Close.Upاکستریم کلوزآپ : نمای خیلی نزدیک که بسته تر از بیگ کلوزآپ است،هدف این نوع نما جلب توجه بیننده به جزیی ترین اجزاء صورت است که گاهی هم میان نما یا اینسرت نامیده می شود.

اور شولدر شات Over.Sholder.Shot :این نما از پشت سر بازیگر و ازبالای شانه او، موضوع را فیلمبرداری می کند.اندازه این نما بر حسب نیاز و اهمیت موضوع مقابل،از مدیوم کلوزشات تا مدیوم لانگ شات کادر بندی می شود،که می توان بازیگر را سه رخ،نیم رخ و یا کاملأ پشت به دوربین قرار داد.

Tow. Shotدو شات  :عبارت از تصویری که در آن دو نفر از کمر به بالا قرار گرفته باشند و به همین منوال سه شات که در آن سه نفر درون قاب جای گرفته باشند.

Insert. Shotاینسرت شات  (میان نما): عبارت است از نمای معمولأ درشت اجسام ویا نماهایی که بین دو پلان مونتاژ می شود تا در تداوم حرکت دوربین و موضوع فیلمبرداری پرشی ایجاد نگردد.

Subjective. Shotسوبژکتیو شات  : نمایی است که از دید بازیگران فیلم نسبت به یکدیگر و یا نسبت به محیط اطرافشان فیلمبرداری می شود.

به طور کلی در تعریف اندازه نماها، میتوان به چهار مورد کلی اشاره کرد:

1- نمای نزدیک: از این نما جهت تأکید بر جزییات استفاده می شود و شاخص احساسات انسانی مانند:شادی،اندوه، یأس،نگرانی و ..... می باشد. این نما اهمیت بسیاری در فیلم دارد و فاصله بین تماشاگر و بازیگر را از میان برده و تماس بسیار نزدیک عاطفی بین این دو ایجاد می کند .

2- نمای دور: این نما بر خلاف نمای نزدیک که یک دید عاطفی می دهد،می تواند یک دید اجتماعی و موقعیت مکانی  شخصیت را نمایش دهد،در واقع این نما بیشتر محیط جغرافیایی و مکانی صحنه را به بیننده نمایش می دهد.

3- نمای متوسط: حد واسط بین نمای دور و نمای نزدیک است که خواص هر دو نمای دور و نزدیک را دارد .

4- نمای معرف : این نما یک نمای دور یا متوسط است که موقعیت نسبی افراد و اشیایی را که در نماهای بعد دیده خواهد شد را به تماشاگران نشان می دهد، همچنین این نما به تماشاگران می گوید که داستان در آنجا رخ می دهد .